Nederland | 19 maart 2023 | Geen reacties
Dit is mijn verslag van etappe 21 van het Westerborkpad van Lichtmis naar Staphorst over een afstand van 11,1 kilometer. Het Westerborkpad is een lange afstandswandeling van Amsterdam Centraal Station naar Kamp Westerbork in Drenthe. Het wandelen van de 30 etappes van het Westerborkpad is voor mij een lange termijnproject. Ik wandel etappe voor etappe.
Heb jij wel eens van Lichtmis gehoord? Geen schande, het is ook niet meer dan een gehucht langs de A28 tussen Zwolle en Meppel. Veel is er niet te beleven, maar er is wel een wegrestaurant en een hotel in de toren die je van verre ziet en een herkenningspunt is. Veel plezier bij het lezen van en het bekijken van de foto’s in deze blog over etappe 21 van het Westerborkpad.
Inhoudsopgave
Het Westerborkpad is een lange-afstandswandeling van 342 kilometer. Het Westerborkpad bestaat uit 30 etappes. De route begint bij Amsterdam Centraal Station en eindigt bij Herinneringscentrum Kamp Westerbork in Drenthe. De wandelroute loopt zoveel mogelijk in de buurt van het spoor, want dat was de deportatieroute die veel slachtoffers van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog moesten volgen. De ondertitel van deze route is: Wandelen in het spoor van de Jodenvervolging. Het Westerborkpad is slechts één kant op gemarkeerd. De reden is dat mensen na hun deportatie veelal niet meer terugkwamen. Het is een route langs historische sporen en gedenkplaatsen.
De route van het Westerborkpad is gemarkeerd met wit-rode stickers, met daarin het logo van Kamp Westerbork. De markeringen zie je overal onderweg, vooral op verkeersborden, -palen, maar ook op brugleuningen of op een bankje. Er is vooral gemarkeerd op plekken waar je kunt twijfelen over de juiste route. Onderweg heb ik heel veel van deze stickers gezien. Je kunt ook nog de oude stickers tegenkomen, rood-blauw met het logo van Kamp Westerbork. Deze etappe heb ik ze niet gezien.
Markeringsteken van het Westerborkpad
Ik volg het Lange-Afstand-Wandelpad (LAW) Westerborkpad aan de hand van markeringen onderweg en de route op de website van Wandelnet en sinds de 5e etappe ook via de GPS op mijn telefoon.
Meer over het Westerborkpad lees je in de blogs die al eerder op deze website zijn verschenen.
Ik reis met de bus en trein naar station Zwolle. Door werkzaamheden op het traject door Flevoland moet ik omreizen via de Veluwe en een extra overstap maken in Amersfoort Centraal. Mijn reis duurt hierdoor een half uur langer. Omdat ik meer een kwartier vertraging oploop op de Veluwe, maar van de NS mij niet kan vertellen wat de reden is, besluit ik vanwege de aansluiting om in Zwolle de bus naar Lichtmis te nemen en niet door te treinen naar Meppel om daar bus naar Lichtmis te nemen. Na een busrit van 35 minuten vanaf Station Zwolle naar Lichtmis kom ik aan op het beginpunt van deze wandeling.
De bus naar Lichtmis op Station Zwolle
Tot oktober vorig jaar had ik nog nooit van de naam Lichtmis gehoord. Geen schande denk ik. Lichtmis is bekend vanwege de watertoren met restaurant De Koperen Hoogte. Hier is Hotel De Koperen Hoogte gevestigd.
De bushalte bevindt zich naast het gesloten kiprestaurant de Piri Piri. Wees op tijd bij de bushalte want de bus naar Meppel of naar Zwolle gaat slechts 1x per uur.
Voor een sanitaire stop kun je naar het wegrestaurant aan de overkant. Hier kun je eventueel ook een kop koffie/thee kopen.
Wegrestaurant De Lichtmis
Terug aan de overkant van de weg loop ik langs veevoerhandel De Eendracht en aan de linkerkant een Romeinse nederzetting naar het buitengebied. Het heeft de dag voor mijn wandeling gesneeuwd en de resten zijn in het begin van mijn wandeling nog overal te zien.
Romeinse nederzetting
Na een paar honderd meter sla ik linksaf en kom uit op een modderig pad. Doordat het de dagen vooraf aan deze wandeling veel geregend heeft en de sneeuw door de zon wegsmelt, ontstaat er een vies modderig pad. Het stuk is niet lang.
Een wandelpad
Aan het eind van het pad sta ik op de verharde Oostermenneweg. Deze loop ik uit tot aan de Uithofsweg. Mijn boekje geeft aan dat ik bij het bedrijf van de Van Reel Groep rechtdoor zou moeten lopen, maar dit is afgezet. Tijdens mijn voorbereiding heb ik dit ook gezien en dat de route een eindje omgelegd is. Op de kruising sla ik nu rechtsaf en sla de eerste weg linksaf. Dit is nog steeds de Uithofsweg. Ik loop met een grote boog om het land naast het bedrijf van de Van Reel Groep heen. Aan het eind van de Uithofsweg kom ik uit op de Spoordijk en aan het eind van het afgezette pad. Ik loop een heel stuk langs de Spoordijk. Dit deel van de route is verhard.
De Spoordijk
Ik loop langs het spoor en volg de Spoordijk. Bij de eerste spoorwegovergang steek ik het spoor over en loop aan de andere kant van het spoor via een heel vies en modderig pad verder. Ik kom geen mens tegen. Mocht je, om wat voor reden ook, niet onverhard willen lopen, moet je elke keer aan de andere kant van het spoor blijven lopen. Je deelt de weg met auto’s en er is geen apart wandelpad.
Een wandelpad langs het spoor
Ik volg de route en loop onverhard verder terwijl af en toe de treinen langs denderen.
De trein
Onderweg zie ik in een weilandje een paar alpaca’s. Koddige beesten die me aan kijken zo van wat kom jij doen.
Ik kom weer op een stukje asfaltweg. Deze weg gaat bij een huis al snel weer over in een graspad. Dit pad is redelijk te belopen.
Aan het eind van dit pad kom ik uit bij de Mr. J.B. Kanlaan. Hier steek ik over en loop via het fietspad naar Hondenspeelbos Punthorst.
Een stukje voorbij de ingang naar Hondenspeelbos Punthorst staat het bord ‘Hier was Kamp ’t Wiede Gat’. Dit was in de Tweede Wereldoorlog een werkkamp in het Staatsbos. Dit bos was in de oorlog net aangelegd. De eerste groep mannen kwam op 10 juli 1942 in Kamp ’t Wiede Gat aan. Dit werkvoorzieningskamp bood plaats aan 96 Joodse dwangarbeiders, die vooral werden ingezet bij de ontginning van het heidegebied in de omgeving. Ook hebben ze gewerkt aan de aanleg van het Staatsbos. Net als de andere Joodse werkkampen werd Kamp ’t Wiede Gat op 2 oktober 1942 ontruimd. De mannen die er dwangarbeid hadden verricht, werden overgebracht naar doorgangskamp Westerbork. In het kader van de ‘gezinshereniging’ werden ook hun vrouwen en kinderen naar Kamp Westerbork overgebracht. Het merendeel van deze mensen werd na een kort verblijf in Westerbork gedeporteerd naar vernietigingskamp Auschwitz.
Het enige wat doet denken aan Kamp ’t Wiede Gat is een bord in het bos aan de rand van het hek. Een eindje verderop staat een informatiebord over een eventueel te plaatsen monument voor Kamp ’t Wiede Gat.
Hier was Kamp ’t Wiede Gat
Informatie over een evt. oorlogsmonument bij Kamp ’t Wiede Gat
Ik loop een stukje verder naar de ingang van Hondenspeelbos Punthorst. Er lopen niet veel honden in het bos. Ik volg een deel van de route door het bos, maar ook hier is het op sommige stukken heel drassig en vies. Het is wel een mooi bos met hier en daar nog sneeuwresten. Ik loop terug naar de uitgang van het hondenspeelbos. Dit hondenbos bestaat nog maar sinds 2022. Eén van financiers is Natuurhuisje.nl.
Hondenspeelbos Punthorst
Na mijn bezoek aan Kamp ’t Wiede Gat loop ik via het fietspad terug naar de spoorwegovergang. Deze steek ik over en loop via een onverhard pad langs het spoor.
Een wandelpad langs het spoor
Net als eerder deze route geldt hier ook, mocht je, om wat voor reden ook, niet onverhard willen lopen, moet aan de andere kant van het spoor blijven lopen. Je deelt de weg met auto’s en er is geen apart wandelpad. Aan de rand van Staphorst loop ik via een bedrijventerrein naar een fiets-/voetpad die leidt naar een woonwijk. Op het veld naast het pad wordt waarschijnlijk een nieuwe woonwijk aangelegd.
Staphorst in
De route gaat verder om de woonwijk heen. Het is een op en af pad met aan de ene kant het bedrijventerrein en aan de andere kant de woonwijk. Het wandelpad ligt hoger dan deze delen. Een leuk stukje.
Aan het eind van dit pad is er even verwarring. Mijn GPX zegt dat ik naar links moet en de pijlen geven aan naar rechts. Ik volg mijn GPX want dan kom ik uit in het centrum van Staphorst en hoef ik niet via een saai bedrijventerrein te lopen.
Aan het eind van Bergerslag, waar ook de bussen naar Meppel en Zwolle langs rijden, ben ik op mijn eindpunt van vandaag beland: het centrum van Staphorst met links het Gemeentehuis en er tegenover het plein met in de hoek het Oorlogsmonument van Staphorst. Aan de andere kant van het plein begint het centrum met o.a. een supermarkt en een snackbar.
In het groen voor het gemeentehuis bloeien de krokussen.
Ik breng een bezoek aan het oorlogsmonument. Dit monument staat hier al sinds 1948. Dit monument herdenkt de inwoners van Staphorst die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog en Nederlands-Indië.
Het oorlogsmonument in Staphorst
Staphorst staat bekend om de (fel)groene luiken en deuren en de klederdracht. In het dorp heb ik nog een aantal vrouwen in klederdracht gezien. Ik ben vroeger als kind een paar keer in Staphorst geweest, op weg naar en van de camping in Epe waar ik samen met mijn ouders en broer een paar jaar lang vakantie gevierd heb. Op de heen- en terug reis maakten we een koffie- en lunchstop bij Hotel Waanders (bestaat inmiddels dus niet meer) en daarna reden we het dorp in naar bakkerij waar ze heerlijk brood verkochten. Achter de toonbank stond toen al een oud vrouwtje in klederdracht de broden te verkopen. Dat staat me als ik aan Staphorst denk nog helder voor de geest. Ik raad je aan om deze etappe niet op zondag te lopen, dit omdat er in het hele dorp niets open is vanwege de zondagsrust en de toeristen hier niet zeer welkom zijn.
De bushalte ‘Gemeentehuis’ bevindt zich aan de Bergslag, aan de rand van het plein.
Ik besluit om door te lopen en vandaag ook etappe 22 te lopen. Deze blog verschijnt later.
Hoogtepunten van etappe 21 van het Westerborkpad zijn het oorlogsmonument in Staphorst en het Staatsbos rondom Kamp ’t Wiede Gat. Stolpersteine heb ik deze 21e etappe niet gezien. Ik heb leukere etappes gelopen.
De volledige route van het Westerborkpad staat ook op de website van Wandelnet of als je liever een boekje in handen hebt:
Etappe 21 van het Westerborkpad loopt van Lichtmis naar Staphorst. De afstand van etappe 21 van het Westerborkpad is 11,1 kilometer.
Om in Lichtmis en Staphorst te komen moet je of in Zwolle of in Meppel de Keolis bus 40 nemen. Deze rijdt via busstation Lichtmis en het centrum van Staphorst. Eindhalte is of Meppel of Zwolle. Houdt er rekening mee dat de bus slechts 1x per uur rijdt.
Ik reis met de trein vanaf Schiphol naar Zwolle en terug neem ik de trein vanuit Meppel naar Schiphol met op zowel de heen- als de terugreis een overstap in Amersfoort Centraal. Dit omdat er werkzaamheden zijn in Flevoland. Het deel naar en van Schiphol vanaf mijn huis en naar mijn huis reis ik met de bus.
Bushalte in Staphorst
In Lichtmis is een wegrestaurant waar je langs loopt en waar je een snack, een kop koffie/thee of een volledige maaltijd kunt kopen.
Onderweg heb ik geen horecagelegenheden gezien.
In Staphorst zijn meerdere horecagelegenheden gevestigd, waaronder een snackbar aan het plein voor het gemeentehuis. Dit is ook het eindpunt van deze etappe.
In Staphorst aan het plein voor het gemeentehuis is een supermarkt gevestigd. Ook op andere plekken in Staphorst staan nog een paar supermarkten, maar dan moet je van de route afwijken.
In Lichtmis staat Hotel De Koperen Hoogte.
In Staphorst zijn een paar hotels gevestigd.
Onderweg zijn er in de omgeving van Staphorst natuurhuisjes te boeken waar je in de natuur kunt uitrusten van je wandeling.
Onderweg kun je natuurlijk ook in B&B’s overnachten.
Heb jij wel eens een etappe van het Westerborkpad gelopen? Wat vond je er van? Heb je een andere aanbeveling voor een lange-afstandswandeling?
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
Vind je mijn blogs leuk? Koop dan een kop koffie voor me door op de button hieronder te klikken en ik zorg ervoor dat jij kunt blijven genieten van de reisverhalen en reistips op mijn websites.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
Geen reacties
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de websites JTravelBlog en JTravel.
Mijn foto’s zijn vanaf nu te koop op allerlei materialen in mijn shop bij WerkaandeMuur.nl of op Mijn foto’s bij Werkaandemuur.nl.
PS: Omdat ik sinds het najaar van 2021 werk met de Sony RX10IV en deze camera helaas niet voldoet aan de technische eisen van Werk aan de Muur kan ik geen nieuw werk in mijn webshop laden.
Heb je de wekelijkse aanbiedingen van JTravelBlog al eens bekeken?
Geef een reactie