Nederland | 29 augustus 2021 | Geen reacties
Dit is mijn verslag van etappe 8 van het Westerborkpad van Station Baarn naar Station Amersfoort over een afstand van 11 kilometer. Het Westerborkpad is een lange afstandswandeling van Amsterdam Centraal Station naar Kamp Westerbork in Drenthe. Het wandelen van de 30 etappes van het Westerborkpad is voor mij een lange termijnproject. Ik wandel etappe voor etappe.
Veel plezier bij het lezen van en het bekijken van de foto’s in deze blog over etappe 8 van het Westerborkpad.
Inhoudsopgave
Het Westerborkpad is een lange-afstandswandeling van 342 kilometer. Het Westerborkpad bestaat uit 30 etappes. De route begint bij Amsterdam Centraal Station en eindigt bij Herinneringscentrum Kamp Westerbork in Drenthe. De wandelroute loopt zoveel mogelijk in de buurt van het spoor, want dat was de deportatieroute die veel slachtoffers van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog moesten volgen. De ondertitel van deze route is: Wandelen in het spoor van de Jodenvervolging. Het Westerborkpad is slechts één kant op gemarkeerd. De reden is dat mensen na hun deportatie veelal niet meer terugkwamen. Het is een route langs historische sporen en gedenkplaatsen.
De route van het Westerborkpad is gemarkeerd met wit-rode stickers, met daarin het logo van Kamp Westerbork. De markeringen zie je overal onderweg, vooral op verkeersborden, -palen, maar ook op brugleuningen of op een bankje. Er is vooral gemarkeerd op plekken waar je kunt twijfelen over de juiste route. Onderweg heb ik heel veel van deze stickers gezien. Je kunt ook nog de oude stickers tegenkomen, rood-blauw met het logo van Kamp Westerbork.
Het markeringsteken van het Westerborkpad
Ik volg het Lange-Afstand-Wandelpad (LAW) Westerborkpad aan de hand van markeringen onderweg en de route op de website van Wandelnet en sinds de 5e etappe ook via de GPS op mijn telefoon.
Meer over het Westerborkpad lees je in de blogs die al eerder op deze website zijn verschenen.
Ik reis per trein naar Station Baarn, de plek waar de 7e etappe eindigt. Mocht je tijdens etappe 7 dingen gemist hebben, rond het station van Baarn zijn een paar plekken van het noemen waard en die je ook zeker gezien moet hebben:
Het oorlogsmonument in Baarn
Het Indiëmonument in Baarn
Vanaf het mooie station van Baarn loop ik, na mijn bezoek aan het monument, langs het oorlogsmonument en steek de straat over naar het Stationsplein. Aan het eind steek ik de Stationsweg over en vervolg mijn route door de Vondellaan met prachtige villa’s. De Vondellaan loopt een groot deel parallel aan het spoor. Ik blijf deze laan volgen tot aan de kruising met de drukke Torenlaan. Aan de rechterkant is een spoorwegovergang en recht tegenover me is Cafetaria Spoorzicht gevestigd. Ik loop voor de cafetaria langs door de Wijkamplaan. Een eindje verderop sla ik rechtsaf, de Lepelaarstraat in.
Een minibieb in Baarn
Deze straat blijf ik volgen tot aan het eind. Dit is ook het einde van Baarn want na het passeren van een trappetje met 3 treden en een bruggetje kom ik op een landweg tussen de maisvelden uit.
Einde van de Lepelaarstraat in Baarn
De brug ligt over de Praamgracht.
Brug over de Praamgracht in Baarn
Ik loopt nu op de Breemeentje tussen de maisvelden. Aan een kant kan ik nog een paar foto’s maken van veldbloemen. Hier ligt ook prikkeldraad, oppassen dus.
Mais langs het Breemeentje net buiten Baarn
Een bloem langs het Breemeentje net buiten Baarn
Het Breemeentje net buiten Baarn
Veel is in dit deel niet te zien, behalve een paar boerderijen en weilanden. Het is er wel lekker rustig, want de weg is grotendeels verboden voor auto’s en motoren. Alleen bestemmingsverkeer is hier toegestaan. Fietsers zijn er genoeg en af een toe een wandelaar. Tot aan Amersfoort is het spoor nooit ver weg. Deze loopt aan de rechterkant. Af en toe denderen er treinen in alle soorten en maten langs.
Inmiddels loop ik op de A.P. Hilhorstweg met aan de andere kant van het spoor de contouren van Soest. Ook hier overal weilanden en af en toe een boerderij.
De A.P. Hilhorstweg tussen Baarn en Amersfoort
Onderweg begint het te miezeren en het gaat harder en harder regenen. Onderweg zie ik mensen schuilen. Ik stop mijn fotocamera in mijn rugzak en haal een weggooi regenponcho eruit. Deze trek ik aan maar ik word toch nat. Ik maak in dit deel de foto’s met mijn mobiele telefoon. Gelukkig wordt het weer droog voor ik aan het eind van de 5 kilometer lange A.P. Hilhorstweg ben.
Bloemen in de berm langs de A.P. Hilhorstweg tussen Baarn en Amersfoort
Een beeld langs de A.P. Hilhorstweg tussen Baarn en Amersfoort
Het onverharde pad is onderdeel van Klompenpad ‘Het Derde Erf’. Onderweg was ik ook al een bordje tegengekomen bij een pad door de weilanden.
Ik loop door een klaphekje en volg het pad.
Klaphek aan het begin van het onverharde pad bij Amersfoort
Het begin is door de regen heel nat en vies maar wel heel mooi. Toch nog een stukje onverhard lopen. Ik volg het pad tot aan het volgende klaphekje. Dit is ook direct het einde van het onverhard lopen. Mocht je dit niet willen of het pad is slecht begaanbaar, de A.P. Hilhorstweg loopt parallel aan het onverharde pad.
Het onverhard pad bij Amersfoort
Ik ben in Amersfoort. Er hangt een origineel plaatsnaambord met de ondertekst: badplaats van het jaar 2100.
Ik loop Amersfoort binnen via een bedrijventerrein. Na het oversteken van de Amsterdamseweg kom ik uit in de Plataanstraat, een drukke doorgaande straat door een woonwijk. Langs deze weg kom ik bordjes tegen van de kidsbeweegroute door deze wijk van Amersfoort. Dit is een wandelroute voor kinderen door de wijk waarbij ze langs paaltjes komen met allerlei opdrachten en leuke weetjes. Leerzaam en leuk om te doen en goed voor de gezondheid van de kids. Leuk initiatief. In de Plataanstraat staan ook leuke gekleurde wandelbankjes.
Wandelbankje in Amersfoort
Ik loop vanuit de Plataanstraat de Soesterweg op. En dit is een eindeloos lange weg. Want de huisnummers beginnen bij ongeveer bij nr. 451. Dit huis ligt aan de linkerkant en voor dit huis ligt een herdenkingssteen van Hermann Oppenheimer. Ik heb ook deze etappe weer een aantal Stolpersteine, maar ook herdenkingsstenen in mijn route opgenomen, maar het merendeel heb ik niet gevonden, dit omdat er op de ene website gesproken wordt over Oude Soesterweg en niet over de Soesterweg en voor de nummers die ik opgeschreven heb kon ik geen herdenkingsstenen vinden en ook rond het station van Amersfoort zouden stenen moeten liggen maar hier is het zo onduidelijk want de Wijerstraat is een kleine straat met nieuwe gebouwen. De Stolpersteine hier heb ik niet gevonden. Ik neem ze de volgende etappe weer op in mijn wandelroute.
Een herdenkingssteen is iets anders dan een Stolperstein. Herdenkingsstenen liggen er voor oorlogsslachtoffers, gedeporteerd en/of vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Ze worden geplaatst vaak als alternatief voor de officiële Stolpersteine. Ze liggen op plekken waar geen Stolperstein is, maar men toch wil herdenken. De herdenkingsstenen liggen in vaak voor het laatst bekende woonadres van de slachtoffers. De herdenkingsstenen zijn zwart.
Herdenkingssteen voor verzetsstrijder Henri Smit in Amersfoort
Lees meer: Stolpersteine / Struikelstenen
Op de kaart hieronder staan de plekken met Stolpersteine/struikelstenen en herdenkingsstenen ingetekend. Ook zijn er links toegevoegd van twee websites waar je informatie over de betreffende struikelstenen en herdenkingsstenen kunt vinden: TracesofWar en Stolpersteine App.
De nummering rechts en links lopen ook ver uit elkaar. Want de volgende herdenkingssteen op mijn route ligt bij huisnummer 352, aan de rechterkant. Deze steen is voor verzetsstrijder Matthijs Dijkhuizen. Ik ben dan al een heel eind verder de Soesterweg op. Later loopt de nummering rechts en links wel weer gelijk. Dit komt omdat hier een heel bedrijventerrein ligt die ook allemaal een adres aan de Soesterweg hebben.
Aan de linkerkant ligt de begraafplaats. Dit is NIET de Joodse begraafplaats. Ik heb deze algemene begraafplaats niet bezocht.
Aan de rechterkant loop ik naar huisnummer 126. Volgens het boekje moet ik, als ik de Joodse begraafplaats wil bezoeken, hier de sleutel voor het toegangshek halen. Op het ijzeren toegangshek naar het terrein van de bewoners is heel toepasselijk een sticker van het Westerborkpad geplakt. Ik bel aan bij het kleine huisje. Het is nog een ouderwetse trekbel. De deur staat wel open, maar ik stap niet zo maar naar binnen. Een oude dame met rollator komt aanschuifelen. Als ik haar vertel dat ik graag de Joodse begraafplaats wil bezoeken, wijst ze me naar een houten deur (die zou klemmen werd mij verteld, maar vond het wel meevallen). Ik loop de begraafplaats op. Deze begraafplaats ligt in haar achtertuin en helemaal ingeklemd door huizen maar wel afgescheiden door een stenen muur.
Vanaf de straatkant is niet te zien dat hier een begraafplaats ligt. Je moet echt weten dat hier deze Joodse begraafplaats ligt. Vanaf de straatkant is wel de stenen muur en de ingang van het metaarhuis te zien. In het metaarhuis werd vroeger het dode lichaam gewassen en klaargemaakt voor de teraardebestelling. Nu wordt er de kist met het gereinigde lichaam neergezet. De rabbijn en de mensen eromheen zeggen gebeden en er wordt een hesped (lijkrede) gehouden. Ik heb het metaarhuis niet bezocht. Het is een klein en simpel gebouw. De achterkant komt uit op de begraafplaats.
De voorkant van het metaarhuis op de Joodse begraafplaats in Amersfoort
De achterkant van het metaarhuis op de Joodse begraafplaats in Amersfoort
Ik maak een wandeling over de begraafplaats en lees de namen op de stenen. Aan het einde van het pad, dat loopt vanaf de achterkant van het metaarhuis, staat het monument met de tekst: ‘Hier rusten zij die eenzaam en ver van alles wat hun lief was als kinderen van hun volk in de jaren 1940-1945 ondergingen in het concentratiekamp bij Amersfoort.’ Het monument staat hier sinds 1955. Het is een monument voor 55 onbekende Joodse slachtoffers uit kamp Amersfoort.
Het oorlogsmonument op de Joodse begraafplaats in Amersfoort
Deze Joodse begraafplaats werd in 1873 in gebruik genomen en verving de Joodse begraafplaats aan de Bloemendalsestraat. Op het ogenblik zouden er ongeveer 3800 graven aanwezig moeten zijn. Waar die allemaal zijn, geen idee, want zo groot is deze begraafplaats niet. Deze Joodse begraafplaats is nog steeds in gebruik. Net als op veel Joodse begraafplaatsen lopen de rillingen mij weer over het lijf. Wat een leed is de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog aangedaan.
De Joodse begraafplaats in Amersfoort
Ik geef een klop op het raam als teken voor mevrouw dat ik weer vertrek. Dit heb ik met haar afgesproken. Op deze manier kan zij in haar woonkamer blijven zitten, omdat ze slecht loopt. Zo weet ze wel dat ik weer vertrokken ben.
Ik loop verder de Soesterweg uit. Bij nummer 4 ligt nog een herdenkingssteen voor verzetsstrijder Henri Smit.
Ik steek de weg over en loop via de Piet Mondriaanlaan langs moderne appartementencomplexen naar een trap die me voert naar de tunnel onder het spoor door. Ik volg deze tunnel en ga met de volgende trap weer naar boven.
Streetart in een tunnel in Amersfoort
Ik wijk hier af van de route omdat ik in de Wijersstraat op zoek ga naar een aantal Stolpersteine. Ik heb ze niet gevonden, de reden: de huisnummers die ik opgeschreven heb zijn hier niet te vinden. Ik ga thuis verder speuren of ik meer informatie kan vinden. Voor nu vind ik het genoeg voor vandaag.
Het station van Amersfoort
Ik ga naar huis. Vanaf Station Amersfoort neem ik de rechtstreekse trein naar Schiphol waar ik overstap op de bus naar mijn woonplaats. In de trein nadenkend over dat wat ik gezien heb. Hoogtepunten van etappe 8 zijn de oorlogsmonumenten in Baarn en de indrukwekkende Joodse begraafplaats in Amersfoort.
De volledige route van het Westerborkpad staat ook op de website van Wandelnet of als je liever een boekje in handen hebt:
De achtste etappe van het Westerborkpad loopt vanaf Station Baarn naar het Station Amersfoort. De afstand van etappe 8 van het Westerborkpad is 11 kilometer. Volgens mijn app heb ik 12 kilometer gelopen.
Het beginpunt Station Baarn en het eindpunt Amersfoort van etappe 8 van het Westerborkpad zijn vanuit het hele land goed bereikbaar. De heenreis naar Baarn is een route met een overstap. Vanuit mijn woonplaats heb ik de trein in de richting Almere genomen. Op Station Weesp ben ik overgestapt op de trein Amersfoort die via Baarn gaat.
Vanaf Amersfoort Centraal heb ik een rechtstreekse trein naar Schiphol genomen. Let bij het inchecken op Amersfoort Centraal dat je bij de NS incheckt en niet bij Connexxion. Vanaf Schiphol heb ik de bus naar huis genomen. Dit was qua tijd en geld voor mij goedkoper dan eerst nog een trein naar mijn woonplaats te nemen en daar alsnog dezelfde bus naar huis te nemen. Ik heb sinds vorige maand een zgn. Meerreizen Bundel die ik voor € 15,– heb aangeschaft en waarmee ik 10 busritten kan maken. De eerste 10 ritten heb ik al bijna gemaakt.
Het station van Baarn
Bij Station Baarn is de Huiskamer gevestigd waar je drinken of een ijsje kunt kopen. Op de kruising van de Wijkamplaan is Cafetaria Spoorzicht gevestigd.
Neem voor je vanuit Baarn naar Amersfoort loopt genoeg water en eten mee, want hier kom je geen horeca tegen. Je loopt in de middle of nowhere. Pas in Amersfoort zijn weer winkels en horecagelegenheden. Al zul je tot aan het station wel van de route moeten afwijken, want ik ben niets tegengekomen langs de Plataanstraat en de Soesterweg. Rond het Station van Amersfoort zijn veel winkels en horecagelegenheden gevestigd.
In Baarn kun je in een aantal accommodaties de nacht doorbrengen.
Je loopt onderweg langs Soest, ook hier zijn mogelijkheden om te overnachten, al zul je een stukje van de route moeten afwijken.
In Amersfoort zijn meer mogelijkheden dan in de andere bovengenoemde plaatsen.
Onderweg kun je natuurlijk ook in B&B’s overnachten.
Heb jij wel eens een etappe van het Westerborkpad gelopen? Wat vond je er van? Heb je een andere aanbeveling voor een lange-afstandswandeling?
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
Geen reacties
Geef een reactie