Persoonlijk | 6 januari 2019 | 2 reacties
Omdat er in de eerste weken van deze tweede fase van mijn cognitieve gedragstherapie voor chronische vermoeidheid niets bijzonders gebeurt waar ik een blog mee kan vullen, is dit een blog die twee maanden therapie omvat.
Inhoudsopgave
In mijn vorige blog vertelde ik al, dat ik ben begonnen aan de tweede fase van mijn therapie. Deze begint aan het eind van derde therapiemaand. Deze fase is de geleidelijke opbouw. In mijn geval bestaat deze fase uit wandelen.
Ik heb inmiddels een paar dagen gewandeld tot 10 minuten per wandeling. Ik ben begonnen met 2x 8 minuten per dag. Dit wordt per dag opgebouwd met 1 minuut extra gedurende 6 dagen per week. Eén van de dagen loop ik het zelfde aantal minuten als de dag er voor, dit om vast te houden met dat wat ik heb. Ook wordt er een dag rust ingebouwd, voor mij is dat de vrijdag, de dag dat ik om de twee weken naar Amsterdam reis voor een therapiesessie. De opbouw is 5 minuten per week.
Het principe van deze geleidelijke opbouw is dat ik start op een niveau dat haalbaar is en vanuit daar wordt er stap voor stap opgebouwd. Uiteindelijk is het doel om elke dag 2x per dag een wandeling van een uur te kunnen maken.
Een ander principe is dat je moet doen wat je je voorneemt. Dit betekent ook wandelen als het bijv. regent of als ik me slecht voel. Dat wandelen in de regen valt niet mee, maar ik heb geluk, want tijdens mijn wandelingen heb ik weinig last van de regen.
Ikzelf tijdens één van mijn vele wandelingen tijdens de tweede fase van mijn cognitieve gedragstherapie
Door het weer veel actiever worden, ben ik meer moe dan anders. Maar tijdens één van de sessies wordt me verteld dat dit normaal is omdat je lichaam weer moet wennen aan activiteit.
De focus komt nu te liggen op wat ik nu al meer doe dan een paar weken geleden toen ik met het wandelen begon. Omdat ik inmiddels aan het eind van de maand een half uur per keer wandel, wordt er ook begonnen met het realiseren van andere doelen, één daarvan is voor mij dat ik weer iets kan ondernemen als een fietstocht of een bezoek aan een museum. Het is (gelukkig) niet én wandelen én een uitje. Op de dag dat ik bijvoorbeeld een museum bezoek, is een wandeling overbodig. Het doel is nog altijd stap voor stap opbouwen. Ik mag mezelf belonen met een uitstapje. Yes.
Maar ik vind het wel eng, want ik ben bang om weer over mijn grenzen te gaan. Deze angst moet ik loslaten. Ik moet geen angst hebben om te veel te doen.
Om tot een plan te komen om weer te gaan werken, moet er nagedacht worden over een plan om tot 1-2 dagen per week werk te komen. Dit kan vrijwilligerswerk zijn of een dag per week betaald werk. Er moet op een veilig niveau worden ingestapt en niet direct 32-40 uur per week aan het werk.
Het plan van werken houdt in dat ik op zoek ga naar vrijwilligerswerk voor 2 dagen per week 2-3 uur per keer en eventueel later meer en/of betaald werk ga zoeken voor een paar uur per dag en ook dat opbouw naar meer uren.
Thuis ga ik op zoek naar vrijwilligerswerk bij mij in de buurt, want ik wil niet ver reizen om weer te gaan werken. Daar ben ik klaar mee. Het zoeken blijft bij het zoeken naar websites die vrijwilligerswerk aanbieden. Ik schrijf me nog nergens in.
Tijdens de laatste therapiesessie van deze maand gaat het over mijn angst om (weer) over mijn grenzen te gaan.
Tijdens het schrijven van deze blog zag ik een mooie tekst op Instagram die precies verwoord waar ik bang voor ben:
Het is niet de toekomst waar ik bang voor ben. Het is de herhaling van het verleden waar ik nerveus van word.
Omdat ik aan het eind van deze maand heel moe ben, maak ik geen uitstapjes. Ik moet mijn angst niet laten overheersen, krijg ik tijdens een therapiesessie te horen. Mijn lichaam mag geen graadmeter zijn om dingen wel/niet te doen. (Is makkelijker gezegd dan gedaan als je lichaam moe moe moe schreeuwt). Ik moet mijn aandacht richten op mijn doelen en niet focussen op mijn (vermoeidheids)klachten.
Met het maken van uitstapjes moet ik starten op een veilig niveau, rekening houdend met eventuele reistijden en dit geleidelijk opbouwen, net als het wandelen.
Ik ga de komende twee weken actief op zoek naar vrijwilligerswerk en daarnaast is de afspraak dat ik elke week minimaal één uitje maak en elke keer een half uur langer dan de week er voor. Dit alles in het kader om van mijn angst af te komen om te veel te doen.
Met het wandelen gaat het heel goed. Aan het eind van deze twee maanden heb ik een opbouw tot 54 minuten per wandeling. Meer dan een uur wandelen per keer (dus 2 uur wandelen per dag) is niet nodig.
Mocht je vragen hebben, laat het me dan weten via onderstaand reactieformulier.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
2 reacties
Hallo Tom,
Dank je voor je reactie. Ik houd een evt. gastblog in gedachten. Heb je daar ideeën over?
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de websites JTravelBlog en JTravel.
Boek je vakantie
Boek je Natuurhuisje
Heb je nog iets nodig?
Helder geschreven met een hands-on approach. Doe zo verder! Ik heb zelf een praktijk gericht op gedragstherapie, indien geïnteresseerd in een gastblog mag je mij altijd contacteren. Happy to help.