Persoonlijk | 7 april 2019 | Geen reacties
Ik ben over naar de derde fase van mijn cognitieve gedragstherapie. Deze derde en laatste is de fase om de gestelde doelen te realiseren. Maar ben ik daar al aan toe?
In mijn ogen niet, ik ben deze maand zo moe en er komt niet veel uit mijn handen. Ik moet over naar de derde fase van de therapie, want er is zo’n leuke instantie die over een aantal maanden de geldstroom stopt en dan moet ik wel werken, want anders ontvang ik geen geld. Nee, ik ben er niet aan toe en dat heb ik deze maand ook wel laten weten in een gesprek met deze instantie. Dat gesprek had al veel eerder moeten plaatsvinden, maar ja, afspraken nakomen is niet hun sterkste punt.
Inhoudsopgave
Dit is weer een blog die één maand therapie omvat. Deze maand heb ik weer elke twee weken een sessie cognitieve gedragstherapie. Dit om mijn doelen te realiseren en de boel niet te laten stagneren, iets wat nu wel gebeurt, omdat ik de afgelopen maanden niets qua (vrijwilligers)werk vind dat ik wil doen en dus één van mijn doelen niet realiseer. Ook het doel reizen heb ik nog altijd niet gerealiseerd.
Ik moet meer vertrouwen krijgen, want iets wat heel erg speelt in deze maand is angst. Angst om, als ik weer werk, opnieuw terug te vallen en ziek te worden. Iets wat natuurlijk al een keer gebeurd is en ik moet van die angst af. Deze angst blijft en zal zeer hoogstwaarschijnlijk ook nooit helemaal verdwijnen, tenzij alles anders gaat dan waar ik bang voor ben. Moet ik mijn angst laten regeren of een keuze maken wat belangrijk is ondanks de angst, is de vraag. Ik kies voor het laatste, maar ik vind het doodeng.
De angst voor een terugval overheerst en daardoor stagneert mijn genezingsproces.
Omdat ik concentratieproblemen heb en een geluidsintolerantie heb, wordt hier nu ook aan gewerkt. Vooral ’s ochtends is mijn concentratie slecht. Ik ben heel snel afgeleid. En hoe meer moe ik ben, hoe ongeconcentreerder en geluidsgevoeliger ik ben.
Ik ga mijn sociale activiteiten opbouwen door radio’s en televisie in mijn huis op zijn zachts aan te zetten op de eerste dag en ook de hele dag en dan elke dag weer iets harder. Dit om gewenning te krijgen aan meer geluid om me heen. Nu werk ik in stilte omdat ik me anders helemaal niet kan concentreren.
’s Ochtends moet ik mijn concentratie opbouwen, want juist in de ochtend is die heel ver te zoeken. Dingen die ik juist in de middag doe, moet ik nu ’s ochtends gaan doen, zoals sollicitatiebrieven schrijven. En in plaats van een uur per ochtend lopen nu een half uur wandelen en daarna solliciteren en/of social media. Deze twee dingen vergen voor mij heel veel concentratie. Ook de blog en mijn website vergen concentratie. Maar daar zit geen tijddruk achter. Dit omdat ik mijn blogs al een paar weken voor publicatie schrijf en de artikelen op JTravel publiceer ik op het moment dat het af is. En is dat morgen niet, dan overmorgen of nog later.
Via internet ben ik deze maand heel veel op zoek naar betaald werk. Gelukkig heb ik eindelijk een website gevonden waar ook veel parttime medewerksters worden gezocht. Ik moet op een veilig niveau (ongeveer 10 uur per week) beginnen en dat opbouwen. Ik moet ervoor zorgen dat het niet stagneert en moet het werken rustig opbouwen.
Mocht je een vacature (met groeimogelijkheden naar meer uren) weten in een (financieel) administratieve functie of een functie in de reiswereld weten, laat het me weten via het contactformulier of via een e-mail.
Ik solliciteer ook naar fulltime functies, mocht het met mijn uitkering na bezwaar alsnog fout gaan en zij daadwerkelijk mijn uitkering stoppen, moet ik wel fulltime of op zijn minst 32 uur werken. De eerste twee sollicitatiegesprekken heb ik inmiddels achter de rug. De gesprekken leveren niets op, helaas. Ondanks de angst blijf ik door solliciteren tot ik een leuke, nieuwe baan heb gevonden.
Het actief zoeken naar vrijwilligerswerk heb ik om twee redenen uitgesloten:
Ik wandel de meeste dagen 2x een uur, maar soms sla ik vanwege slecht weer of, zoals in de laatste volle week van deze maand, loop ik door de weeks helemaal niet. Reden: volle agenda met sollicitatiegesprekken, therapie en bezoek aan Amsterdam i.v.m. mijn uitkering. Maar de dagen dat ik loop gaat het goed. Ik wandel ’s ochtends een uur en ook ’s avonds na het eten maak ik mijn dagelijkse wandeling.
Foto’s gemaakt tijdens een winterse wandeling. De vogel rechtsonder is een kuifeend.
De uitjes schieten erbij in deze maand. Ik heb het te druk met andere dingen, het weer zit niet mee en ik ben ontzettend moe en heb er dus even geen zin in/puf voor.
Het gaat deze maand redelijk slecht. Door de drukte in de laatste volle week van deze maand ben ik aan het eind van de week ontzettend moe. Het was echt te veel en naar Amsterdam en een therapiesessie en twee sollicitatiegesprekken. Deze gesprekken leveren (helaas) niets op. Het weekend is er om bij te tanken en ook de agenda voor de laatste week van deze maand is niet leeg, want ik moet een nieuw paspoort aanvragen en ik heb een sollicitatiegesprek.
We blijven positief en ik blijf denken aan mijn doelen: reizen en werken en aan mijn helpende gedachte:
Ik ben sterker dan mijn vermoeidheid
Ik ben benieuwd wat de volgende maand gaat brengen. Blijf het volgen.
Mocht je vragen hebben, laat het me dan weten via onderstaand reactieformulier.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
Geen reacties
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de websites JTravelBlog en JTravel.
Boek je vakantie
Boek je Natuurhuisje
Heb je nog iets nodig?
Geef een reactie