Persoonlijk | 4 november 2018 | 4 reacties
Inmiddels zijn twee maanden van de cognitieve gedragstherapie om te genezen van mijn chronische vermoeidheid voorbij. In deze maand heb ik drie therapiesessies.
Inhoudsopgave
In de laatste sessie van deze maand wordt mijn bioritme opnieuw aangepast. Mijn vaste tijd van opstaan wordt een half uur vervroegd.
Omdat dit tijdens één van de laatste dagen van deze maand gebeurt, merk ik daar deze maand nog niets van. In de dagen na de therapiesessie verschuif ik in een paar stappen de tijd van opstaan naar 08.15 uur.
Mijn helpende gedachten zijn nog altijd van kracht: ik ben sterker dan mijn vermoeidheid en het gaat de goede kant op, ik kan herstellen. Dit houd ik me veelvuldig voor zeker als ik weer eens een dip(je) heb.
Mijn lichaam geeft een verkeerd signaal af, nl. vermoeidheid en deze helpende gedachten zijn nodig om mijn aandacht niet op de vermoeidheid te focussen, maar op andere zaken, zoals een activiteit of omgeving. Ik mag mijn vermoeidheid niet meer als meetlat gebruiken om iets wel/niet te doen, iets wat ik al jaren wel doe. Vanaf nu is de gedachte, moe zijn mag, is heel gewoon en rustig aan als ik wel wat ga doen en niet te lang. Ik moet de dagen doorkomen ook op dagen dat het slechter gaat door een geleverde inspanning.
Mijn helpende gedachten: ik ben sterker dan mijn vermoeidheid en het gaat de goede kant op, ik kan herstellen.
Ik krijg handvaten om mijn activiteiten te verdelen met als doel om ruimte over te houden. Deze ruimte is nodig om onverwachte gebeurtenissen op te vangen en om met de opbouw van activiteiten aan de slag te gaan. Ik mag best eens weg, maar deze uitjes en leuke dingen moeten de boel niet ontregelen en het herstel vertragen.
Ik krijg vier tips:
Ik moet er op gaan letten of er extra ruimte gaat ontstaan om naar de volgende fase te gaan. Dit is de fase van de geleidelijke opbouw. Voorgaand was de eerste fase, de voorbereiding en het leggen van een fundament. In de tweede fase worden er dagelijks 2 vaste momenten per dag ingepland om te fietsen of te wandelen. Ik kies voor wandelen. Het doel van deze fase is HERSTEL.
Er moet ruimte gecreëerd worden ook om onverwachte zaken op te vangen.
Het doel van de tweede fase is HERSTEL
Aan het eind van deze tweede maand cognitieve gedragstherapie merk ik (helaas) nog weinig van verbetering. Erger nog aan het eind van deze maand zit ik zelfs even in een dip. Ik slaap (geen idee waarom) niet goed en heb even nergens zin in. Gevolg: moe moe moe. En daar helpt mijn gedachte (ik ben sterker dan mijn vermoeidheid) niet mee. Op dit moment zijn de negatieve gedachten net even sterker. Maar ik probeer positief te blijven. Ik hoop dat dit een tijdelijke dip is en dat het volgende maand weer beter gaat, maar het gaat nu even niet van harte.
Mocht je vragen hebben, laat het me dan weten via onderstaand reactieformulier.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
4 reacties
JTravelBlog schreef:Hoi Hanneke,
Dank je wel voor je reactie. Deze blog loopt iets achter op de werkelijkheid, Inmiddels zijn we een paar maanden verder maar ik heb mijn verhaal in eerste instantie voor me zelf op papier gezet en pas later ben ik deze blog begonnen. JTravelBlog staat pas sinds 2 maanden online. En ik wil niet elke keer over mijn ziekte bloggen, vandaar dat ik iets achterloop met het posten van de blog tov werkelijkheid.
Het gaat inmiddels iets beter maar ik ben er nog niet.
Elke maand volgt een nieuwe update van hoe deze therapie gaat en er zijn ook al een paar blogs verschenen https://jtravelblog.nl/tag/chronische-vermoeidheid/
Gezellig een keer een wandeling maken is altijd goed. Ik wandel nu in het kader van mijn therapie elke dag behalve op therapiedagen en als ik een uitje, zoals een museumbezoek of een fietstocht, heb.
Wat heftig Jaquelien. Vervelend dat je nu in een dipje zit. Slaap je slecht door het uur tijdverschil? Dat uur verschil merkt ik ook. Even weer opnieuw “programmeren”.
Hopelijk helpen de tips, die je aangereikt krijgt.
Groet Jeanine.
JTravelBlog schreef:Hallo Jeanine,
Dank je wel voor je reactie. Deze blog loopt iets achter op de werkelijkheid, Inmiddels zijn we een paar maanden verder maar ik heb mijn verhaal in eerste instantie voor me zelf op papier gezet en pas later ben ik deze blog begonnen. JTravelBlog staat sinds 2 maanden online.
Het gaat inmiddels iets beter maar ik ben er nog niet. Dat ik een probleem heb met het slapen heeft niets te maken met de klok verzetten van vorige week. Daar heb ik wel altijd problemen mee, in maart nog meer dan oktober.
Elke maand volgt een nieuwe update van hoe deze therapie gaat en er zijn ook al een paar blogs verschenen https://jtravelblog.nl/tag/chronische-vermoeidheid/
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de websites JTravelBlog en JTravel.
Boek je vakantie
Boek je Natuurhuisje
Heb je nog iets nodig?
Sterkte, het valt niet mee zo te horen.
Als je eens behoefte hebt aan gezelschap bij een wandeling, laat het me weten, ik wil er nu het zo vroeg donker wordt ook wel wat vaker uit overdag.