Musea | 17 juli 2024 | Geen reacties
Mijn museumtip van vandaag is Museum Huis Doorn in Doorn, het huis van de vroegere Duitse Keizer Wilhelm II die hier tot aan zijn dood in 1941 in ballingschap woonde. Naast het museum kun je ook een wandeling maken in het omliggende park met de rozentuin, de hakplaats, het mausoleum en het paviljoen. Wat je in en rond Huis Doorn allemaal kunt zien, lees je in deze blog.
Inhoudsopgave
Huis Doorn werd na de Duitse nederlaag in de Eerste Wereldoorlog gekocht door de voormalige Duitse Keizer Wilhelm II (1859-1941). Hij vluchtte na de oorlog in 1918 naar Nederland. In 1920 kocht hij Huis Doorn. In 1941 is hij overleden en bijgezet in het mausoleum op het terrein van het landgoed. Wilhelm kon vanwege complicaties bij zijn geboorte, zijn hele leven lang zijn linkerarm niet gebruiken.
De Duitse keizer werd door de geallieerden als één van de hoofdschuldigen van de Eerste Wereldoorlog gezien. Er dreigt een revolutie in Duitsland. De keizer vlucht naar Nederland, dat neutraal was in de oorlog, en wordt gedwongen afstand te doen van de troon. Via een lobby van koningin Wilhelmina krijgt hij asiel in Nederland.
De voormalige Duitse keizer Wilhelm II kocht Huis Doorn inclusief de aangrenzende zestig hectare bos, van de eigenaresse Wilhelmina Cornelia barones Van Heemstra-de Beaufort, de bewoonster van Huis Doorn (de grootmoeder van Audrey Hepburn).
Hij kocht het landgoed voor een half miljoen gulden en verbouwde het vervolgens voor 850.000 gulden. Het landgoed was goed te beveiligen. Huis Doorn werd van alle gemakken voorzien, zoals elektriciteit, modern sanitair en verwarming. De oprijlaan werd verlegd van de Dorpsstraat naar de Langbroekerweg. Hier liet hij het poortgebouw in Hollandse neo-renaissancestijl bouwen. Huis Doorn werd ingericht met voorwerpen uit zijn keizerlijke paleizen in Berlijn en Potsdam. De inrichting, meubels, schilderijen, porselein en zilverwerk komen met toestemming van de toenmalige Duitse regering met maar liefst 64! volle treinwagons naar Nederland.
De voormalige keizer Wilhelm er met zijn echtgenote Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg. Zij overleed als gevolg van een hartkwaal 11 april 1921. Augusta werd per trein naar Potsdam gebracht en daar bijgezet. Wilhelm hertrouwde op 22 november 1922 met prinses Hermine van Schönaich-Carolath. De voormalige keizer overleed op 4 juni 1941 in Huis Doorn.
Wilhelm heeft in Doorn een grote passie voor houthakken ontwikkelt en vrijwel dagelijks bomen omhakte en in stukken zaagde. Hij leefde zijn frustraties uit op de bomen van het parkbos. Hij velde er naar verluid meer dan 10.000. De hakplaats staat nog op het landgoed. Door zijn hobby was het landgoed grotendeels ontbost. Er is nu niet veel meer van te zien doordat het bos op het landgoed zich weer hersteld heeft en Wilhelm in zijn tijd ook zelf voor nieuwe aanplant zorgde.
In jaren ‘30 hoopt Wilhelm nog dat de nazi’s de monarchie zullen herstellen, maar het tegendeel blijkt waar. Huis Doorn is na de Tweede Wereldoorlog onteigent van de familie Hohenzollern, het Duits vorstengeslacht waartoe Wilhelm II behoorde. Na de Tweede Wereldoorlog confisqueerde de Nederlandse Staat het huis en landgoed als vijandelijk vermogen. Alleen het mausoleum met het stoffelijk overschot van Wilhelm II bleef in bezit van de Hohenzollerns.
Huis Doorn is sinds de Tweede Wereldoorlog en na het overlijden van Wilhelm II ingericht als een museum.
Na de dood van de keizer in 1941 is er aan de inrichting van Huis Doorn niets meer veranderd. De oorspronkelijke inrichting is nog helemaal intact. Het geeft een authentiek beeld van internationaal vorstelijk wonen. Ze vormen een decor van Europese allure en eeuwenlange vorstelijke Duitse geschiedenis. Museum Huis Doorn heeft drie verdiepingen en 18 vertrekken die allemaal toegankelijk zijn.
In de voormalige garage, dat nu het Paviljoen heet, is de tentoonstelling ‘Tusschen twee vuren’, over de geschiedenis van Eerste Wereldoorlog en wat deze oorlog voor Nederland betekende, te zien. Het landgoed met o.a. een rozentuin is aangelegd volgens de Engelse landschapsstijl.
Vanaf de Langbroekerweg loop je via het karakteristieke Poortgebouw het landgoed op. Recht voor je ligt in de verte Huis Doorn. Daarvoor staat een buste van Wilhelm II (1859-1941) die met een strenge blik en snor op je staat te wachten. Het landhuis is voor keizerlijke begrippen bescheiden van omvang.
Het landhuis is nog authentiek ingericht en geeft een beeld van de Europese hofcultuur. Je kunt het huis, dat bestaat uit drie etages met 18 ingerichte vertrekken bezoeken. De 18 vertrekken zijn ingericht met meubels, schilderijen, zilveren objecten en tapijten uit de paleizen in Berlijn en Potsdam. Wilhelm II vulde Huis Doorn met de inhoud van 64 treinwagons. Zo kon de voormalige keizer naar zijn stand blijven leven. In Museum Huis Doorn en het depot liggen maar liefst 30.000 objecten.
Een rondleiding door Huis Doorn is zeker de moeite waard. Je loopt door vele ruimtes met alle pracht en praal, zoals:
In de vestibule bevindt zich de hoofdingang van het huis. Toen Wilhelm II het huis kocht was hier een trappenhuis. De trap is verplaatst naar buiten zodat er een grote ruimte ontstond waar dagelijks een religieuze bijeenkomst met het personeel gehouden werd. Wilhelm II ging zelf voor tijdens deze bijeenkomsten. Ook werd de ruimte gebruikt voor recepties, verjaardagen en kerstvieringen. Er is een mooi uitzicht op het park. Er hangen portretten van bijv. stadhouder Willem V en zijn vrouw Wilhelmina van Pruisen. Er zijn zes huwelijken tussen de vorstenhuizen Oranje en Hohenzollern gesloten. Het hoefijzer boven de deur geeft aan dat de keizer naast gelovig ook bijgelovig was.
De heren kwamen hier na het diner samen voor een gespreksruimte. De keizer bepaalde de gespreksonderwerpen. Keizer Wilhelm II wilde terugkeren naar de troon in Duitsland en dat liet hij tijdens deze gesprekken blijken. De kamer is een ode aan Frederik de Grote van Pruisen (1712-1786). De keizer spiegelde zich aan Frederik de Grote van Pruisen. Je ziet een verzameling snuifdozen en een handvat van een wandelstok met edelstenen.
Deze salon grenst aan de rookkamer. Het is de kamer van de dames. Drie portretten zijn van keizerin Louise.
De gobelinkamer was de ontvangstkamer voor belangrijke gasten. Een rijk ingerichte kamer met wandtapijten uit Frankrijk en veel schilderijen, o.a. van de overgrootmoeder van Wilhelm II. Er zijn nog details van de vorige eigenaar te zien. Vanuit deze kamer heb je uitzicht op het mausoleum in het park.
Dit is het grootste kamer van het huis. De heren dineerden in uniform (weetje, deze keizer mocht buiten niet in uniform lopen) en de dames in avondkleding. Het porselein is van de Königlich Porzellan Manifactor en er ligt zilveren bestek. Er ligt een speciale vorm vanwege zijn verlamde linkerarm. Er hangen in twee portretten van de keizer in uniform. De dames zijn de twee echtgenotes van de keizer: Augusta Victoria en Hermine. Het zilveren vikingschip is een tafelstuk.
Dit is de kamer naast de eetkamer. Hier werd per etenslift (rechts) het eten vanuit de keuken naar boven gebracht. In de kast staat het porselein. De huisbedienden serveerden hiervandaan de gasten. Hier staat ook een warmhoudkast. De uniformen zijn voor de bedienden. Fruit en groente en bloemen kwamen uit de eigen tuin.
Dit is een gastenverblijf voor familieleden van de keizer. De kamer is genoemd naar Margarethe von Hessen, de jongste zus van de keizer die getrouwd was met landgraaf van Hessen. Het is een compleet appartement met torenkamer en toilet. In de vitrines uniformen, zadels, laarzen en hoofddeksels.
Via de trap kom je bij de privévertrekken van de keizer en zijn vrouw. Op de overloop staan twee boekenkasten. Aan de wanden hangen portretten van de keizer in uniform.
De rustkamer werd gebruikt om tussen de middag uit te rusten, maar ook in geval van ziekte. Het is ook de kamer waar Keizer Wilhelm II in op 4 juni 1941 aan een longembolie overleed. Er liggen een kaartje en bloemen van de kinderen op het bed. De pantoffels en ochtendjas staan voor de keizer klaar. De badkamer is voorzien van warm en koud water. Er staat een kapperstoel.
In de bibliotheekgang zijn een deel van de boeken te zien. Er is belangstelling voor cultuur en Duitse geschiedenis. Er hangen schilderijen met militaire motieven. Portretten van de keizer zijn overal aanwezig.
Boven de boekenkast een schilderij van een zeeslag bij Kijkduin in 1673 tussen de Nederlandse en de Engelse vloot. Een schilderij van Abraham Stork. Je ziet portretten van de ouders van Wilhelm II. De voorwerpen en foto’s herinneren aan zijn vroegere leven als keizer.
In de werkkamer in de toren werkte de keizer aan de correspondentie en schreef hij zijn memoires op een zadelstoel. Goede beslissingen neem je in het zadel was zijn motto. Daarom zat hij hier op een zadelstoel. Het bankje was voor de keizerlijke teckels. Hier werkte hier ’s middags. ’s Ochtends wandelde en werkte hij in het park en na het diner in de avonduren verbleef hij in de rookkamer.
In de rustkamer van Hermine hangen schilderijen van de Noordkaap en Potsdam. De keizer was reislustig. Iedere zomer bezocht hij Noorwegen. Ook reisde hij vaak naar de Middellandse Zee. zijn bijnaam was Reisekaiser. In Nederland mocht hij niet meer reizen. De inrichting van deze kamer is niet origineel. Hermine heeft na de dood van de keizer alles uit deze kamer meegenomen toen ze verhuisde naar Duitsland. Hermine is in 1947 overleden in Frankfurt aan der Oder.
In de grote slaapkamer hangen veel prenten aan de muur gemaakt naar schilderijen. De vaas met lampenkap is een geschenk van Koningin Wilhelmina. Naast de vaas een portret van Hermine. De spiegel is van Venetiaans glas. Er hangen veel familiefoto’s en een kaart van de grootmoeder, Queen Victoria.
De badkamer van de keizerin. Naast de kamer zie je de rustkamer van Augusta Victoria. Hier overleed ze in april 1921. De kamer is na het overlijden van Augusta Victoria niet meer gebruikt. Ook niet door Hermine Veel portretten van de keizer en zijn zeven kinderen en schilderijen, o.a. op een ezel die laat zien hoe de kamer er tijdens het overlijden van Augusta Victoria eruitzag. De badkamer heeft een badkuip, kaptafel met spiegel, een wasservies en sofa. In de kast staat een Engelse toiletpot.
De salon van Hermine was een huiskamer en het was de werkkamer van Hermine. Ze deed liefdadigheidswerk met handwerken dat ze verkocht. Hermine was geliefd bij het personeel.
De keuken was het vertrek van de Duitse kok. Het lagere personeel was Nederlands, het hogere personeel was Duits. Het interieur van de keuzen was afkomstig uit de paleizen uit Duitsland. De keuken is blauw om ongedierte af te schrikken. Achter de deuren waren nog twee bijkeukens met de spoelkamer en een oude koelkast. In de keuken staat een servieskast met een klein deel van het keizerlijke servies, een bellenbord en een warmhoudkast.
Op Landgoed Huis Doorn zijn ook nog een aantal interessante plekken te zien.
Ik bezoek naast het park en Huis Doorn ook het paviljoen en de tentoonstelling ‘Tusschen twee vuren’. Dit is een vaste tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog. Deze tentoonstelling is te zien in de garage van Wilhelm II. Deze garage is verbouwd tot tentoonstellingspaviljoen en uitgebreid met een glazen aanbouw. In de glazen aanbouw zijn wisseltentoonstellingen en in de voormalige garage is een permanente tentoonstelling over Nederland en de Eerste Wereldoorlog.
‘Tusschen twee vuren’ is een permanente tentoonstelling en vertelt de geschiedenis van Nederland en de Eerste Wereldoorlog. Nederland was in de Eerste Wereldoorlog neutraal, maar de jaren 1914 – 1918 zijn in Nederland niet onopgemerkt voorbij gegaan. De tentoonstelling heeft vijf thema’s:
Het tentoonstellingspaviljoen kun je zonder rondleiding bezoeken, er is een audiotour beschikbaar.
In het tentoonstellingspaviljoen is de tijdelijke tentoonstelling ‘Het koloniale wereldbeeld van de keizer’. Hoe worden hedendaagse kunstenaars geïnspireerd door het koloniale verleden? In het tentoonstellingspaviljoen krijg je een kleine inkijk in die hedendaagse kunst. De Nederlandse beeldend kunstenaar Jehuda de Jong reflecteert in haar werk op de Duitse koloniale overheersing in Namibië. In een kleine foto-expositie komt het werk van hedendaagse Afrikaanse kunstenaars aan bod: hoe verbeelden zij het koloniale verleden en de doorwerking ervan in het dagelijks leven van nu? De thema’s zijn angst, geweld, sociale en politieke codes, maar ook het verweer hiertegen met behulp van moed, creativiteit, diversiteit, culturele eigenheid en zelfbewustzijn.
In Museum Huis Doorn is ook een deel van de tentoonstelling ‘Het koloniale wereldbeeld van de keizer’ te zien waarbij je de koloniale verhalen achter de collectie van Wilhelm II ontdekt. Welke rol speelde Wilhelm II in de Duitse koloniën? En wat zijn de geschiedenissen achter de objecten die hiermee verbonden zijn? Duitsland had sinds 1884 koloniën: Namibië, Tanzania en Rwanda. In deze tentoonstelling ontdek je de impact die Duitsland op deze gebieden had, zoals de genocide in Namibië aan het begin van de 20e eeuw en de Bokseroorlog in China. Je ziet verhalen aan de hand waarvan zich het koloniale wereldbeeld van Wilhelm II ontvouwt. Een wereldbeeld van onderdrukking en ongelijke machtsverhoudingen. Je ziet bijv. een serie Chinese lakpanelen die afkomstig zijn uit de Verboden Stad in Beijing en portretten van Afrikaanse koloniale soldaten. Deze tentoonstelling is bij een bezoek aan Huis Doorn zonder extra kosten te bezoeken.
De tentoonstelling ‘Het koloniale wereldbeeld van de keizer’ is te zien tot en met 3 november 2024.
Ik heb deze tentoonstellingen vluchtig bekeken. Ik was moe en na een lange rondleiding door Museum Huis Doorn had ik geen zin meer om hier ook nog uitgebreid alles te lezen en te bekijken.
Ik bezocht Museum Huis Doorn aan het einde van de zevende etappe van de oudste wandelroute van Nederland van Maarn naar Doorn. Ik houd van dit soort musea en heb in het verleden meerdere van dit soort musea bezocht, zoals Huis Barnaart in Haarlem, Museum Willet-Holthuysen in Amsterdam, Museum van Loon in Amsterdam en Museum Borg Verhildersum in Leens. De pracht en praal zoals Keizer Wilhelm II ook in ballingschap leefde met waarschijnlijk in zijn achterhoofd, ik wil terug naar mijn vaderland. Iets wat nooit gebeurd is.
Museum Huis Doorn was zeer de moeite van een bezoek waard. Ik heb weer wat opgestoken van onze vaderlandse geschiedenis, een stukje geschiedenis waar ik weinig tot niets van af wist. Vergeet ook niet het omliggende park te bezoeken want ook daar zijn interessante plekken te zien, zoals het mausoleum en de rozentuin.
Doorn is met de auto en het openbaar vervoer bereikbaar.
Auto
Voer in het navigatiesysteem Langbroekerweg 8 in (en niet nummer 10). Je neemt vanaf A12 Arnhem de afslag Maarsbergen/Leersum en rijdt richting Doorn/Leersum, bij rotonde Leersum ga je rechtsaf richting Doorn. Bij verkeerslichten in Doorn sla je linksaf naar de Langbroekerweg.
Kom je vanaf de A12 vanuit Utrecht, neem de afslag Maarn/Doorn en rijdt richting Doorn. Bij verkeerslichten in Doorn rijd je rechtdoor naar de Langbroekerweg.
Je kunt als museumbezoeker gratis parkeren op het parkeerterrein aan de Langbroekerweg naast het Poortgebouw. Een deel van het parkeerterrein is afgesloten met een slagboom en gereserveerd voor bezoekers van het museum en het tentoonstellingspaviljoen. Bij aankoop van een toegangsbewijs of registratie van je Museumkaart ontvang je bij de kassa in het Poortgebouw een gratis uitrijmunt.
Als je alleen het park bezoekt moet je een uitrijmunt bij de kassa voor € 5,– kopen of parkeren in de buitenring van de parkeerplaats. Hiervoor is een parkeerschijf verplicht.
Openbaar vervoer
Buslijn 50 vanuit Utrecht richting Wageningen stopt bij bushalte Doorn centrum. Vanaf hier steek je over en sla je rechtsaf de Langbroekerweg in, na ongeveer 250 meter ligt Huis Doorn aan de rechterkant.
Kom je vanaf station Driebergen-Zeist neem dan buslijn U-OV bus 56 richting Wijk bij Duurstede en stap uit bij bushalte Huis Doorn.
Dinsdag t/m zaterdag van 11.00-17.00 uur en op zon- en feestdagen van 13.00-17.00 uur.
Het tentoonstellingspaviljoen (met actuele exposities en de vaste tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog) is te bezoeken zonder rondleiding van 12.00 uur tot 17.30 uur.
Het park van Huis Doorn met de wandelpaden en tuinen van landgoed Huis Doorn zijn het gehele jaar van 07.00 uur tot 19.00 uur gratis toegankelijk.
De kassa bevindt zich in het Poortgebouw.
Volwassenen: € 12,– per persoon voor het huis, € 8,– per persoon voor het paviljoen of een combinatieticket voor € 15,– per persoon.
Kinderen van 4 t/m 18 jaar: € 6,50 per persoon voor het huis, € 4,50 per persoon voor het paviljoen of een combinatieticket voor € 8,– per persoon.
Kinderen 0-3 jaar: gratis.
Museumkaarthouders: gratis.
Voor de Special tour Personeelsvertrekken of de Topstukken-tour is online reserveren verplicht en gelden speciale toegangsprijzen en bezoektijden. Volwassenen: € 17,50 per persoon, kinderen van 4 tot 18 jaar € 8,– per persoon. Museumkaart is voor deze special tour niet geldig. Online reserveren is voor deze tour verplicht.
(Prijzen zijn van 2024).
Museum Huis Doorn
Langbroekerweg 10
3941 MT Doorn
Facebook
Instagram
YouTube
LinkedIn
TikTok
Heb jij nog een goede museumtip? Laat het me weten.
Vind je mijn blogs leuk? Koop dan een kop koffie voor me door op de button hieronder te klikken en ik zorg ervoor dat jij kunt blijven genieten van de reisverhalen en reistips op mijn websites.
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de website JTravelBlog en ook achter JTravel. Geboren en getogen in het hoge noorden van Nederland, voor mijn studie Toerisme verhuisd naar Breda en daarna vanwege werk verhuisd naar het westen van Nederland. Een plek waar ik tot op heden nog altijd woon.
Ik neem je mee op reis naar verre oorden en dichtbij met reisverslagen en informatie over bestemmingen en geef je reisinspiratie en handige reistips. Ga je mee op pad?
Geen reacties
Welkom op de website van JTravelBlog. Mijn naam is Jaquelien, het gezicht achter de websites JTravelBlog en JTravel.
Boek je vakantie
Boek je Natuurhuisje
Heb je nog iets nodig?
Geef een reactie