Dit is mijn verslag van etappe 7 van de oudste wandelroute van Nederland van Maarn naar Doorn. Net als de vorige etappes heb ik deze etappe ook opgedeeld in meerdere etappes. Bij de ANWB noemen ze dit de 3e etappe. Het tweede deel van deze etappe loopt van Maarn naar Doorn en eerste deel van deze etappe loopt van Zeist naar Maarn. De afstand van deze etappe is dan 21 kilometer, veel te ver voor mij. Het deel van Maarn naar Doorn is 9 kilometer. Ik heb meer kilometers gemaakt omdat ik aansluitend Museum Huis Doorn en het landgoed erom heen heb bezocht. Ik heb mijn eigen indeling van etappes gemaakt, dit omdat 25-30 kilometer voor mij niet haalbaar is. Ik wandel etappe voor etappe.
Veel plezier bij het lezen van en het bekijken van de foto’s in deze blog over de etappe 7 van de oudste wandelroute van Nederland.
Oudste wandelroute van Nederland etappe 7 : Maarn – Doorn
Maarn
Ik reis met de trein via Station Utrecht Centraal naar Station Maarn. Vanaf Station Maarn loop ik via de Tuindorpweg en het Poortse Bos naar het stoplicht de drukke doorgaande weg tussen Cothen/Doorn en Leusden. Dat is nog een eindje lopen.
Vanaf hier pak ik de route naar Doorn op. Bij de kruising bij het stoplicht sla ik linksaf. Aan de rechterkant staat de H. Theresia van het Kindje Jezus kerk, een katholieke kerk waar de deuren waren geopend. Ik neem een kijkje in de kapel. De rest van de kerk is niet toegankelijk.
Landgoed Stameren
Na het A12-viaduct en het oversteken van de weg kom ik langs een parkeerplaats en kom uit op Landgoed Stameren. Dit landgoed is 63 hectare groot en is onderdeel van het Utrechts Landschap. Op Landgoed Stameren vind je veel boomsoorten en verwilderde rododendrons. Het huis Stameren (die ik niet gezien heb) werd in 1904/1905 gebouwd voor Willem Gerrit, omringd door een parkachtige tuin. Daarvan restten nog een paar solitaire bomen, een heideveldje (beschermd Rijksmonument) een monumentale oprijlaan en een niervormige vijver. Het is hier heerlijk lopen. De rododendrons heb ik niet gezien, wel heel veel varens en vingerhoedskruid is allerlei kleuren. Het pad gaat glooiend.
Op een gegeven moment loop ik langs een open veld. Hier is het even gedaan met de rust, reden: een groep mannen (ik vermoed militairen van de Van Braam Houckgeestkazerne of veteranen van het Nederlands Veteraneninstituut) hebben een ontzettende herrie als ze langs lopen. Gelukkig lopen ze een andere route maar ik blijf ze af en toe horen omdat ze waarschijnlijk een bospad parallel aan mijn route hebben, ik zie ze niet meer maar hoor ze wel steeds.
Ik loop nog een stuk over Landgoed Den Treek-Henschoten.
Landgoed Beukenrode
Ik kom uit bij de verharde Stamerweg en loop langs Nederlands Veteraneninstituut en aan de overkant van de weg de Van Braam Houckgeestkazerne van het Korps Mariniers. Ik loop door de mooie poort van Landgoed Beukenrode. Op de oude poort staat op beide pijlers Beuken en Rode. Veel van het landgoed zie ik niet. Het onverharde pad loopt langs het hek van de kazerne. Het is een mooi loofbos.
Aan het eind van het pad kom ik uit op de Driebergsestraatweg. Hier loop ik een stuk verhard via het fietspad richting Doorn. Net voorbij de bushalte van lijn 50 steek ik de straat over en loop het bos weer in. Het is aan het begin een doodlopende weg waar in het begin nog auto’s mogen komen en daarna is bos weer voor de wandelaars. Achter het hek bevindt zich landgoed Aardenburg. Het is het terrein voor revaliderende militairen. Het gebied eromheen bestaat uit loofbossen en landerijen met grote boerderijen.
Aan het eind van de Molenweg kom ik uit in Doorn. Het eindpunt van deze etappe. Maar ik ben er nog niet.
Doorn
In Doorn loop ik langs het oorlogsmonument van Doorn. Deze staat bij het stadhuis. Het is een vierkante zuil van kalksteen, bekroond met een beeld van een ineengestrengeld gezin, dat op afstand de vorm van een vlam aanneemt. De zuil staat symbool voor het einde van de strijd en het herwinnen van de vrijheid.
Aan de overkant staat de Sint Martinus kerk, de katholieke kerk van Doorn. Een eindje verderop, voorbij het stadhuis, staat de Maartenskerk. In het gras voor de kerk staat een standbeeld van Vestdijk, een beroemde inwoner van Doorn.
Aan de overkant van de drukke doorgaande weg staat bushalte Doorn Centrum richting Driebergen-Zeist en Utrecht Centraal Station. Dit is het officiële eindpunt van deze etappe. Het is goed om te weten, maar ik ga eerst nog even naar Huis Doorn.
Museum Huis Doorn
Om bij Museum Huis Doorn te komen loop ik via de Langbroekerweg voorbij de parkeerplaats voor bezoekers naar het poortgebouw. De kassa voor het Museum Huis Doorn is in het poortgebouw gevestigd. Wil je Huis Doorn en het paviljoen bezoeken, koop voor je verder loopt eerst je entreeticket. Entree is € 15,– of gratis met je museumkaart. In het poortgebouw kun je een plattegrond meenemen van het terrein, zodat je weet waar je moet zijn.
Huis Doorn werd na de Duitse nederlaag in de Eerste Wereldoorlog gekocht door de Duitse Keizer Wilhelm II (1859-1941). Hij vluchtte na de oorlog in 1918 naar Nederland. In 1941 is hij overleden en bijgezet in het mausoleum op het terrein van het landgoed.
De Duitse keizer werd door de geallieerden als één van de hoofdschuldigen van de oorlog gezien. Er dreigt een revolutie in Duitsland. De keizer vlucht naar Nederland, dat neutraal was in de oorlog, en wordt gedwongen afstand te doen van de troon. Via een lobby van koningin Wilhelmina krijgt hij asiel in Nederland. Hij koopt na verloop van tijd Huis Doorn. De inrichting, meubels, schilderijen, porselein en zilverwerk komen met toestemming van de toenmalige Duitse regering uit Potsdam en Berlijn. Maar liefst 64! volle treinwagons hebben alle spullen naar Nederland vervoerd. In jaren ’30 hoopt Wilhelm nog dat de nazi’s de monarchie zullen herstellen, maar het tegendeel blijkt waar. Zijn frustraties leefde hij uit op de bomen van het parkbos. Hij velde er naar verluid meer dan 10.000.
Na de dood van de keizer in 1941 is er aan de inrichting van Huis Doorn niets meer veranderd. Het landhuis heeft 18 vertrekken met kunstschatten.
Op het landgoed zijn een aantal gebouwen te zien:
- Het poortgebouw, de toegang tot het landgoed en in 1921 gebouwd in opdracht van Wilhelm II.
- De kapel stamt uit het midden van de 19e eeuw.
- De duiventil dateert uit 1840.
- In het paviljoen worden tentoonstellingen gehouden over de Eerste Wereldoorlog. De tentoonstelling ‘Tusschen twee vuren’ wordt de rol van Nederland in de jaren 1914-1918 uitgelicht.
- In het Dienstengebouw uit 1919 woonden zestien personeelsleden.
- In de Oranjerie kun je genieten van een kop koffie/thee met iets lekkers.
- In het mausoleum is Wilhelm II bijgezet. Het mausoleum is niet toegankelijk maar door de ramen kun je de contouren van zijn kist zien.
- Huis Doorn: hier woonde de vroegere Duitse keizer Wilhelm II in ballingschap tussen 1920 en 1941. De Eerste Wereldoorlog was verloren. In 1918 kreeg hij politiek asiel. Het huis is tijdens een rondleiding te bezoeken. Je krijgt een beeld van de wooncultuur van de keizer en zijn gezin.
- De rozentuin dateert uit 1903. Hier werden in 1920 rozen en rododendrons geplant. De rozentuin is opgedragen aan de overleden keizerin Auguste Victoria.
- Houtopslagplaats van Wilhelm II. Houthakken was een hobby van de voormalige keizer.
Een rondleiding door Museum Huis Doorn is zeker de moeite waard. Je loopt door vele ruimtes met alle pracht en praal, zoals:
- Vestibule
- Rookkamer
- Gobelinkamer, de ontvangstkamer
- Eetkamer
- Dienkamer
- Hessische Wohnung, het gastenverblijf
- Overloop
- Rustkamer en garderobe met het sterfbed van de voormalige keizer in 1941
- Bibliotheek en toren met werkkamer
- Rustkamer van Hermine
- Bad- en slaapkamer
- Salon van Hermine
- Keuken
Ik bezoek naast het park en Museum Huis Doorn ook het paviljoen. Hier wordt de tentoonstelling ‘Tusschen twee vuren’ met een vaste tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog getoond. Ook werd hier aandacht besteed aan het koloniale wereldbeeld van de keizer.
Het landgoed is gratis te bezoeken.
De binnenkant van Museum Huis Doorn is alleen tijdens een rondleiding van ongeveer 60 minuten bezichtigen. De rondleidingen zijn ongeveer elke 20 minuten van dinsdag tot en met zaterdag.
Entree: Volwassenen: Huis € 12,–, paviljoen € 8,– of een combinatieticket voor € 15,– per persoon, kinderen 4 t/m 18 jaar: Huis € 6,50, paviljoen € 4,50 of een combinatieticket voor € 8,– per persoon. Kinderen t/m 3 jaar: gratis. Museumkaarthouders: gratis. (Prijzen zijn van 2024).
Openingstijden: Dinsdag t/m zaterdag van 11.00 – 17.00 uur en op zon- en feestdagen van 13.00 – 17.00 uur. Het tentoonstellingspaviljoen (met actuele exposities en de vaste tentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog) is te bezoeken zonder rondleiding van 12.00 uur tot 17.30 uur. Het park van Huis Doorn met de wandelpaden en tuinen van landgoed Huis Doorn zijn het gehele jaar van 7.00 uur tot 19.00 uur vrij toegankelijk.
Adres: Langbroekerweg 10, 3941 MT Doorn.
Website: Museum Huis Doorn
Lees meer: Museum Huis Doorn in Doorn
Na mijn bezoek aan Museum Huis Doorn loop ik terug naar de bushalte. Ik ben net op tijd want het begint heel hard te regenen. Met de bus reis ik in een uur naar Utrecht Centraal Station. Ik moet wachten tot 18.30 uur omdat ik voor die tijd de volle prijs moet betalen. Dat doe ik dus niet met mijn kortingskaart op zak. Ik koop een portie friet en wacht tot 18.30 uur, voor ik naar de trein die me naar Schiphol brengt, loop. Vanaf Schiphol reis ik met de bus naar mijn woonplaats.
Etappe 7 van de oudste wandelroute van Nederland van Maarn naar Doorn vond ik een leuke etappe. Eenmaal op de route en voorbij de A12 loop ik onverhard en dat blijft de hele route bijna zo, tot aan de Driebergsestraatweg en ook een stuk rond Doorn is verhard. Het is een heerlijke wandeling door de bossen waar het goed uitkijken was, want door de vele regen was het vies en soms bijna onbegaanbaar. Eenmaal in Doorn heb ik aan een rondleiding in Museum Huis Doorn deelgenomen en heb ik het landgoed rondom het landhuis bezocht.
Mijn route
Wandelgids
In het boekje ‘Te voet van Amsterdam naar Arnhem’ uit 1914 staat de oudste wandelroute van de ANWB beschreven: 150 kilometer van Station Amsterdam Muiderpoort, via het Gein naar het Gooi, Utrechtse Heuvelrug (Hilversum, Zeist, Maarn, Doorn, Amerongen), Rhenen, Wageningen, Heelsum, Oosterbeek en eindpunt Arnhem. Online heb ik een PDF bestand gevonden met het oorspronkelijke boekje van de Oudste wandelroute van Nederland.
Op de website van de ANWB kun je de routebeschrijving en de GPS-bestanden downloaden.
Praktische informatie
Afstand van etappe 7 van de oudste wandelroute van Nederland
De zevende etappe van de oudste wandelroute van Nederland loopt van Maarn naar Doorn. De afstand van deze zevende etappe is bijna 9 kilometer inclusief het deel vanaf het station van Maarn naar de oversteek van de N227. De route loopt grotendeels over onverharde bospaden. Als je Huis Doorn en het grote park er omheen ook bezoekt maak je meer kilometers. Deze zijn niet opgenomen in deze route. Ik heb Huis Doorn en het park bezocht.
Bereikbaarheid van etappe 7 van de oudste wandelroute van Nederland
Maarn is met de trein bereikbaar vanuit Utrecht Centraal Station. Vanaf Utrecht Centraal Station neem je de trein richting Rhenen en stapt bij station Maarn uit.
Vanaf bushalte Doorn Centrum heb ik buslijn 50 van Syntus naar Utrecht Centraal Station genomen. Deze bus rijdt ook via treinstation Driebergen-Zeist. Daar kan je vervolgens de trein naar Utrecht Centraal Station nemen en verder reizen naar je woonplaats. Ik ben met de trein vanaf Utrecht Centraal Station naar Schiphol gereisd en vanaf daar heb ik de bus naar mijn woonplaats genomen.
Horeca onderweg
In de bossen liggen geen horecagelegenheden. In Doorn zijn genoeg horecagelegenheden. Als je Huis Doorn bezoekt is naast het huis de Oranjerie waar je een kop koffie/thee met iets lekkers kunt kopen.
Overnachten onderweg
Oudste wandelroute van Nederland : overzicht etappes
De eerste bewegwijzerde wandelroute van Nederland werd in 1914 door de ANWB geopend. De tweede voorzitter van de ANWB, de heer Pos, kwam met het idee om een bewegwijzerde wandelroute dwars door Nederland te maken als promotie voor de ANWB. Het dagelijks bestuur plaatste in de Kampioen een vacature om het hele traject in kaart te brengen. Er waren maar liefst 242 sollicitanten. J.D.H. Beckering, kapitein van het Indische Leger, was degene die de route mocht uitwerken.
De wandelroute was bewegwijzerd met ruim zevenhonderd bordjes. Daarnaast stonden onderweg vier stenen informatiepanelen. Ook werd er een boekje met extra informatie en wandelkaarten uitgegeven. Het hele project kostte 3000 gulden. Op 26 mei 1914 werd deze wandelroute geopend. Het traject werd in 1951 geactualiseerd. In 2011 werd de oorspronkelijke route opnieuw in kaart gebracht. Ongeveer 80% van de wandelroute is nog steeds te lopen over dezelfde wegen en paden als toen. De overige 20 procent is niet meer af te leggen omdat het Nederland is veranderd.
De Oudste wandelroute van Nederland is door de ANWB verdeeld in zes etappes. De lengte van de etappes varieert van 21 tot 30 kilometer. De langste eerste etappe is 30 kilometer lang en is in twee deeletappes (1a+1b) verdeeld. De afstanden zijn voor mij te lang daarom heb ik mijn eigen etappe-indeling gemaakt. De route is vlak en voor ongeveer de helft verhard. Ik heb thuis de gratis ANWB Eropuit app gedownload om onderweg te kunnen navigeren mocht het nodig zijn.
De nummering van 1 t/m 6 heb ik in mijn versie niet aangehouden. De links in de blogs zullen verwijzen naar de oorspronkelijke indeling.
Heb jij wel eens een etappe van de Oudste wandelroute van Nederland gelopen? Wat vond je er van? Heb je een andere aanbeveling voor een lange-afstandswandeling?
Meer lezen
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 1 : Station Amsterdam-Muiderpoort – Driemond
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 2 : Driemond – Nederhorst den Berg
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 3 : Nederhorst den Berg – Hilversum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 4 : Hilversum – Den Dolder
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 5 : Den Dolder – Zeist
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 6 : Zeist – Maarn
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 8 : Doorn – Leersum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 9 : Leersum – Elst
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 10 : Elst – Rhenen
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 11 : Rhenen – Heelsum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 12 : Heelsum – Oosterbeek
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 13 : Oosterbeek – Arnhem
- De oudste wandelroute van Nederland : een overzicht
- Oudste wandelroute van Nederland
- Oudste wandelroute van Nederland
