Dit is mijn verslag van etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland van Zeist naar Maarn. Net als de vorige etappes heb ik deze etappe ook opgedeeld in meerdere etappes. Bij de ANWB noemen ze dit de 3e etappe. Het eerste deel van deze etappe loopt van Zeist naar Maarn en het tweede deel van deze etappe loopt van Maarn naar Doorn. De afstand van deze etappe is dan 21 kilometer, veel te ver voor mij. Het deel van Zeist naar Maarn is 14,5 kilometer. Ik heb mijn eigen indeling van etappes gemaakt, dit omdat 25-30 kilometer voor mij niet haalbaar is. Ik wandel etappe voor etappe. Veel plezier bij het lezen van en het bekijken van de foto’s in deze blog over de etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland.
Oudste wandelroute van Nederland etappe 6 : Zeist – Maarn
Zeist
Ik kom aan met buslijn 50 vanaf Utrecht Centraal Station. De bushalte Het Rond is direct aan het begin van de Nassau Odiklaan. Dit is een laan die uitkomt bij Slot Zeist. Tot aan de hekken van het Slot mogen auto’s rijden die net voor het hek van Slot Zeist alleen naar links mogen. De kunstwerken aan beide kanten van de Nassau Odiklaan vallen op. Ze zijn onderdeel van de beeldenroute met 47 kunstwerken in het centrum van Zeist en rond Slot Zeist.
Links en rechts van de Nassau Odiklaan staan bijzondere gebouwen aan het Zusterplein aan de rechterkant en het Broederplein aan de linkerkant. In een van de gebouwen aan het Broederplein is de Huisartsopleiding Utrecht gevestigd. Dit is het terrein van de gemeenschap van de Hernhutters (Evangelisch Broederschap). De Hernhutters een religieuze, protestantse groepering die rond 1750 naar Zeist kwam en zich rond het slot vestigde. De Hernhutters zijn wars van dogmatische standpunten en leggen de klemtoon op de navolging van Jezus. De stichter Von Zinzendorff meende dat het oordeel van God niet in de toekomst ligt, maar dat het al over de mensen al uitgesproken was met Goede Vrijdag. Daarom mogen mensen vrij leven. De Hernhutters in Zeist bestonden vooral uit geloofsvluchtelingen uit Bohemen, Moravië en verschillende Europese landen die samen met rijke Amsterdamse kooplieden de gemeente hebben opgericht. De gemeenschap voorzag in het eigen onderhoud, waarbij de rijken de armen hielpen en er een bepaalde mate van gelijkheid bestond. Op het terrein van Slot Zeist verschenen na de stichting al snel allerlei ambachtelijke bedrijfjes, zoals een bierbrouwerij en een textielhandel, waaruit tenslotte een complete huisindustrie voortkwam.
Slot Zeist is een slot uit de 17e eeuw. Het slot is omgeven door een Engels landschapspark en het Broeder- en Zusterplein. De eerste bewoner van Slot Zeist was Willem van Nassau, heer van Odijk en kleinzoon van prins Maurits. In 1745 werd Slot Zeist gekocht door de koopman Cornelis Schellinger. In 1746 schonk hij een gedeelte van het slot aan de hernhutters dat zou dienen als hun hoofdkwartier in Nederland. De hernhutters lieten voor het slot een Broeder- en Zusterplein aanleggen. In 1830 werd Jan Elias Huydecoper de nieuwe eigenaar. Hij gaf aan Jan David Zocher de opdracht om de achtertuin te ontwikkelen tot een landschapspark. Het barokke interieur werd aangepast aan de empirestijl die toen de mode was. De grote barokke muurschildering in het trappenhuis overleefde deze ingreep omdat die rechtstreeks op de muur was geschilderd. In 1924 werd het slot door de gemeente Zeist gekocht.
De stijlzalen van het slot zijn alleen tijdens rondleidingen te bezoeken. De Slottuin is openbaar toegankelijk tussen 09.00 en 17.00 uur.
Website
Ik laat het Slot voor wat het is en loop de Lageweg uit tot aan het drukke kruispunt met de Driebergseweg. Deze weg steek ik over en aan de overkant landgoed van Hoog Beek en Royen op. Aan de andere kant van het water staat een landhuis. Het landgoed is onderdeel van het Utrechts Landschap. Ik loop de lange laan met mooie groene bomen door. Het park Hoog Beek en Royen is in 1824 aangelegd in opdracht van Albert Voombergh in de Engelse landschapsstijl van tuinarchitect J.D. Zocher. Typerend zijn de slingerende waterpartijen, boomgroepen en gebogen paden.
Bossen rond Zeist
Ik steek een drukke weg over en loop verder langs de Pavia. Pavia behoorde vroeger tot Hoog Beek en Royen, maar werd in 1850 afgesplitst. Het bezit een wit landhuis op een heuvel in neoclassicistische stijl. Het landhuis heeft vele functies gehad waaronder meisjesinternaat, appartementengebouw en opvanghuis voor vluchtelingen. Nu is dit een zorgcomplex voor ouderen. Het gebied erom heen doet me denken aan Buitenplaats Elswout in Overveen met de bruggetjes en waterpartijen.
Ik loop langs het gesloten De Boswerf in het Zeisterbos. Het Zeisterbos is één van de oudste bossen van de Utrechtse Heuvelrug. De Boswerf heeft een natuurspeelbos, een kleine beestjestuin en een bijenstal.
Langs mooie bospaden met af en toe een stukje met lelietjes van dalen kom ik na het oversteken van de Jagersingel uit bij de Stuifheuvel.
De Stuifheuvel is ontstaan als werkverschaffingsproject in de jaren dertig van de vorige eeuw. Werkelozen groeven twee vijvers op het Oranje-Nassauplein en van het zand van de afgraving werd de Stuifheuvel gemaakt. Veel is hier niet te zien. Ik loop de bossen weer in. Het is warm aan het worden.
Via een kaarsrecht pad kom ik uit op de Woudenbergseweg. Links ligt het Fletcher Hotel-Restaurant Oud London. Ik sla rechtsaf en loop via het fietspad van de Woudenbergseweg. Rechts is de KNVB campus. Ik neem een kijkje bij de beeldentuin direct aan het begin van de laan. Hier staan sinds 2000 beelden van voetballers die door Johan Cruijff in 1999 in zijn favoriete elftal zijn opgenomen met grote namen als Faas Wilkes, Abe Lenstra, Johan Neeskens, Ruud Gullit, Frank Rijkaard en Marco van Basten en natuurlijk de grootste Nederlandse voetballer alles tijden, Johan Cruijff. De coach is Rinus Michels. Later zijn beelden van Dennis Bergkamp en trainster Sarina Wiegman toegevoegd aan het beeldenpark. Ook het beeld van de Hollandse leeuw ontbreekt niet.
Ik loop verder de Woudenbergseweg af. Net voor het Beauforthuis, waar je een terrasje kunt pikken of een mountainbike kunt huren, steek ik de drukke Woudenbergseweg over en duik de bossen weer in. Het Beauforthuis is ooit begonnen als boerderij Heidenoord. De heer Stoop, een steenrijke Amsterdamse bankier, kocht aan het begin van de 19e eeuw het gebied rond Heidenoord. De boerderij werd een landbouwschool dat niet goed aangeschreven stond. Na het overlijden van de heer Stoop bouwden zijn dochter en schoonzoon Beaufort een kerkje pal achter de boerderij. De arme bevolking van Austerlitz kon hier kerkdiensten bezoeken en hoefden niet elke keer 6 kilometer te lopen om in Zeist een kerkdienst te bezoeken. De kerk bestond tot 1984. In 1989 werd het gebouw een theatercafé met podium. Toen kreeg het ook zijn huidige naam: Beauforthuis.
In de bossen is heerlijk koel met een beginnend bladerdek boven me. Ik loop verder via mooie, brede beukenlanen. Het volgen van de route wordt iets makkelijker want de route volgt de route van een een van de Lange-Afstand-Wandelpaden (LAW’s) in Nederland: het Trekvogelpad. Deze wandelroute wordt met rood-witte bordjes aangegeven.
Ik loop langs het Witte Huis en Bosschuur d’Ouwe Kamp door de bossen van Landgoed Den Treek-Henschoten.
Pyramide van Austerlitz
Bij de Pyramide van Austerlitz sla ik rechtsaf en loop rond de Pyramide. Het is hier druk met vooral gezinnen met teleurgestelde en soms zelfs huilende kinderen. De Pyramide van Austerlitz kan vandaag nl. niet beklommen worden en dat wisten paps en mams niet. Het is schoolvakantie als ik hier ben.
Pyramide van Austerlitz werd aan het begin van de 19e eeuw gebouwd ter ere van Napoleon in 1805 de slag om het Tsjechische Austerlitz van de Oostenrijkse en Russische troepen won. De Franse generaal De Marmont gaf in 1805 de legerplaats in het ‘dorp zonder naam’ op de kale heide ten oosten van Zeist de naam Austerlitz. Na het vertrek van het leger werd het terrein gekocht door François Hubert, die de heidevelden liet ontginnen. Hij gaf de aanzet tot het ontstaan van de boswachterij Austerlitz. Op het hoogste punt van de boswachterij (en de Utrechtse Heuvelrug) liet werd de piramide gebouwd. Het is een 33 meter hoog monument bestaande uit een grasheuvel met een stenen obelisk, geïnspireerd op de Pyramides van Gizeh in Egypte. Bij het toegangshek staan de openingstijden: Donderdag t/m zondag: 12.00-16.00 uur.
Website
Ik loop een halve cirkel om de piramide heen. Aan de andere kant heb ik zicht op de trap naar boven. Na de Pyramide steek ik de Zeisterweg over.
Landgoed Den Treek-Henschoten
Ik loop verder over Landgoed Den Treek-Henschoten. Hier gaat de droge natuur van de hoger gelegen Utrechtse Heuvelrug over in de natte natuur van de lager gelegen Gelderse Vallei en dat geeft een grote variatie in natuurtypen en flora en fauna. Op natte heidegebieden vind je dopheide klokjesgentiaan en zonnedauw. In vennen groeit veenpluis en leven libellen en watersnippen. Er zou een schaapskudde van de Treeker Wissel moeten zijn maar ik heb geen kudde schapen gezien. Het landgoed bestaat uit bosbouwgebied met grove den, lariks, inlandse eik en Amerikaanse eik. Willem Hendrik de Beaufort kocht in 1807 de buitenplaats Den Treek met omringende bossen en landerijen. Zijn kleinzoon Johannes Bernardus de Beaufort trouwde met Cornelia van Asch van Wijck. De nazaten beheren nog steeds het huidige familielandgoed.
Ik kom uit bij de Koepel van Stoop, een theehuis op een water hoger gelegen deel. Dit theehuis werd in 1840 in neoclassicistische stijl door tuinarchitect J.D. Zocher gebouwd. De heer Stoop, de Amsterdamse bankier, was opdrachtgever. De theekoepel staat op het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug. De heer Stoop was eigenaar van een aantal bos- en heidepercelen in de omgeving van Zeist. Hij wilde hier een buitenplaats bouwen. Deze kwam er niet. De Koepel van Stoop wordt door Het Beauforthuis gebruikt voor mini-concertjes en bijeenkomsten.
Ik loop verder door een relatief open gedeelte in het bos. Het is hier warm. Na een open vlakte met een landhuis duik ik de bossen weer in. Het pad volgt nog altijd het Trekvogelpad.
Vlak voor ik Maarn in loop, wandel ik langs een heus kabouterdorp.
Maarn
Aan het eind van het pad kom ik uit bij de N227. Als ik bij het stoplicht de drukke doorgaande weg tussen Cothen/Doorn en Leusden oversteek is het voor mij einde van mijn etappe. Hier pak ik de volgende keer de etappe op en loop dan naar Doorn.
Nu loop ik via de Poortse Bos en de Tuindorpweg naar het station van Maarn. Dat is nog een eindje lopen. Het laatste stukje zie en hoor je de treinen. Station Maarn stelt niet veel voor. Je hoeft als je vanaf spoor 1 richting Utrecht niet helemaal door te lopen naar het centrum van Maarn. Er is een eerdere opgang met trap.
Vanaf Station Maarn reis ik met de trein naar Station Utrecht Centraal, vanaf Utrecht Centraal reis ik met de trein naar Schiphol en met de bus reis is door naar mijn woonplaats.
Etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland van Zeist naar Maarn vond ik een leuke etappe. Vanaf het begin loop ik onverhard en dat blijft de hele route bijna zo, met uitzondering van het eerste stukje door Zeist, het laatste stuk vanaf het oversteken van de N227 door Maarn naar het station en het deel langs de Woudenbergseweg. Ook de Pyramide van Austerlitz is een leuk punt in de route. Helaas was de Pyramide gesloten toen ik hier liep. Het is een heerlijke wandeling door de bossen.
Mijn route
Wandelgids
In het boekje ‘Te voet van Amsterdam naar Arnhem’ uit 1914 staat de oudste wandelroute van de ANWB beschreven: 150 kilometer van Station Amsterdam Muiderpoort, via het Gein naar het Gooi, Utrechtse Heuvelrug (Hilversum, Zeist, Maarn, Doorn, Amerongen), Rhenen, Wageningen, Heelsum, Oosterbeek en eindpunt Arnhem. Online heb ik een PDF bestand gevonden met het oorspronkelijke boekje van de Oudste wandelroute van Nederland.
Op de website van de ANWB kun je de routebeschrijving en de GPS-bestanden downloaden.
Praktische informatie
Afstand van etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland
De zesde etappe van de oudste wandelroute van Nederland loopt van Zeist naar Maarn. De afstand van deze zesde etappe is 14,5 kilometer inclusief het deel vanaf de oversteek van de N227 naar het station van Maarn. De route loopt grotendeels over onverharde bospaden. Alleen in Zeist, langs de Woudenbergseweg en in Maarn loop je verhard.
Bereikbaarheid van etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland
Zeist is bereikbaar vanuit Utrecht Centraal Station. Ik heb vanaf Utrecht Centraal Station buslijn 50 van Syntus naar Zeist genomen. Deze buslijn stopt bij bushalte Het Rond, bij het hek van Slot Zeist, het beginpunt van deze zesde etappe. Ook kun je de trein nemen naar treinstation Driebergen-Zeist, daar bus 74 naar Zeist nemen en uitstappen uit bij bushalte Het Rond/Lageweg. Dit is bij bij het hek van Slot Zeist, het beginpunt van deze etappe.
Vanaf Maarn gaan er treinen via Driebergen-Zeist en Bunnik naar Utrecht Centraal Station en eindpunt Breukelen of de andere kant op naar Rhenen via Veenendaal.
Horeca onderweg
In Zeist zijn genoeg horecagelegenheden gevestigd. Aan het begin van deze wandeling kun je genieten van een kop koffie/thee en huisgemaakt gebak in de Orangerie van Slot Zeist. Of je loopt naar het centrum van Zeist. Rondom het station van Maarn zijn een paar horecagelegenheden gevestigd. Aan het begin van de Woudenbergseweg ligt het Fletcher Hotel-Restaurant Oud London. Iets verderop vind je het Beauforthuis. Het terras is populair bij wandelaars en fietsers/mountainbikers. In de bossen liggen geen horecagelegenheden.
Overnachten onderweg
In Zeist en Maarn en omgeving zijn verschillende accommodaties waar je kunt overnachten.
Een aanrader is ook het Fletcher Hotel-Restaurant Oud London aan de rand van Zeist aan het begin van de Woudenbergseweg.
Onderweg zijn er ook genoeg natuurhuisjes in Zeist en Maarn en omgeving te boeken waar je in de natuur kunt uitrusten van je wandeling. De natuurhuisjes liggen vaak diep verscholen in de bossen.
Oudste wandelroute van Nederland : overzicht etappes
De eerste bewegwijzerde wandelroute van Nederland werd in 1914 door de ANWB geopend. De tweede voorzitter van de ANWB, de heer Pos, kwam met het idee om een bewegwijzerde wandelroute dwars door Nederland te maken als promotie voor de ANWB. Het dagelijks bestuur plaatste in de Kampioen een vacature om het hele traject in kaart te brengen. Er waren maar liefst 242 sollicitanten. J.D.H. Beckering, kapitein van het Indische Leger, was degene die de route mocht uitwerken.
De wandelroute was bewegwijzerd met ruim zevenhonderd bordjes. Daarnaast stonden onderweg vier stenen informatiepanelen. Ook werd er een boekje met extra informatie en wandelkaarten uitgegeven. Het hele project kostte 3000 gulden. Op 26 mei 1914 werd deze wandelroute geopend. Het traject werd in 1951 geactualiseerd. In 2011 werd de oorspronkelijke route opnieuw in kaart gebracht. Ongeveer 80% van de wandelroute is nog steeds te lopen over dezelfde wegen en paden als toen. De overige 20 procent is niet meer af te leggen omdat het Nederland is veranderd.
De Oudste wandelroute van Nederland is door de ANWB verdeeld in zes etappes. De lengte van de etappes varieert van 21 tot 30 kilometer. De langste eerste etappe is 30 kilometer lang en is in twee deeletappes (1a+1b) verdeeld. De afstanden zijn voor mij te lang daarom heb ik mijn eigen etappe-indeling gemaakt. De route is vlak en voor ongeveer de helft verhard. Ik heb thuis de gratis ANWB Eropuit app gedownload om onderweg te kunnen navigeren mocht het nodig zijn.
De nummering van 1 t/m 6 heb ik in mijn versie niet aangehouden. De links in de blogs zullen verwijzen naar de oorspronkelijke indeling.
Heb jij wel eens een etappe van de Oudste wandelroute van Nederland gelopen? Wat vond je er van? Heb je een andere aanbeveling voor een lange-afstandswandeling?
Meer lezen
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 1 : Station Amsterdam-Muiderpoort – Driemond
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 2 : Driemond – Nederhorst den Berg
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 3 : Nederhorst den Berg – Hilversum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 4 : Hilversum – Den Dolder
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 5 : Den Dolder – Zeist
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 7 : Maarn – Doorn
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 8 : Doorn – Leersum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 9 : Leersum – Elst
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 10 : Elst – Rhenen
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 11 : Rhenen – Heelsum
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 12 : Heelsum – Oosterbeek
- Oudste wandelroute van Nederland etappe 13 : Oosterbeek – Arnhem
- De oudste wandelroute van Nederland : een overzicht
- Oudste wandelroute van Nederland
- Oudste wandelroute van Nederland
